"Tomorrow is another day, And you won’t have to hide away. You’ll be a man, boy, But for now it’s time to run, it’s time to run!"

Imię i nazwisko| Aiken King
Ksywka| Przemytnicy
Wiek| Osiem lat| 28 stycznia
Płeć| Chłopiec.
Obóz| Przemytnicy
Ranga| Rekrut
Aparycja| Aiken to może nawet zbyt chudy chłopiec, jest średniej wysokości jak na swój wiek. Ma ciemnoniebieskie oczy i włosy koloru ciemny blond. Jego skóra jest blada.
Charakter| Nieraz zachowuje się, jakby wciąż nie do końca rozumiał jak niebezpieczny jest aktualnie ten świat. Zdarza się, że robi głupie i bardzo ryzykowne rzeczy bez większego zastanowienia się, ale mimo wszystko to mądry chłopiec. Kocha zwierzęta. Jest cichy i spokojny, ale w towarzystwie lubianych osób staje się bardziej gadatliwy i pobudzony. Na początku jest nieufny, ale do niektórych bardzo szybko się przyzwyczaja i zaczyna być miły. Robi wszystko co może, żeby nie zawieść innych i im pomagać, nawet, jeśli jakieś zadanie jest niebezpieczne. Jest dosyć uparty. Kiedy komuś nie ufa, w ich towarzystwie staje się poważny oraz czujny. Panicznie boi się, że komuś ważnemu dla niego stanie się krzywda, więc czasami wręcz przylepia się do niektórych ludzi i nie chce puścić. Aiken jest raczej odważny, ale bywają momenty, kiedy jest wręcz sparaliżowany ze strachu. Bardzo ciekawski. Jest wrażliwy, czasami martwi się aż za bardzo i zdarza się, że kiedy dzieje się coś poważnego, ma ataki paniki.
Historia| Nie pamięta wiele z czasów, gdy wszystko było spokojne. Przez kilka lat wędrował ze swoją mamą i Echo z miejsca w miejsce, coraz dalej, w poszukiwaniu jedzenia i uciekając przed niebezpieczeństwami. Przyzwyczaił się do takiego życia. Mama uczyła go, jak opatrywać rany, jak szukać jedzenia i jak się bronić. Pewnego razu zranił się w nogę podczas wędrówki, przez co nie mógł iść w poszukiwaniu jedzenia z mamą. Czekał na nią w kryjówce i czekał, ale zauważył, że ona nie wraca zbyt długo. Razem z Echo zaczął ją szukać. Suczka w końcu coś wyczuła i zaprowadziła chłopca do… zwłok jego matki. Aiken po raz pierwszy stracił kogoś ważnego. Nie wiedział, ile już przytula matkę, płacząc, ale trwało to bardzo długo. Miał ochotę zostać przy niej na zawsze, ale wiedział, że nie może zostawić Echo. Po ostatnim pożegnaniu z matką wyruszył dalej. Jakiś czas potem został znaleziony przez członka jednego z obozów ludzi, którzy przetrwali apokalipsę…
Rodzina| Nie pamięta nikogo oprócz mamy Astrid i swojej suni Echo.
Partner/ka| Jest na to za młody.
Orientacja seksualna| Aseksualny.
Inne|
- Zawsze nosi przy sobie czerwoną chustę, która należała do jego mamy. Czasami zakłada ją na szyję.
- Jest szybki jak na swój wiek.
- Zna trochę język norweski – jego mama go nauczyła. Jednak on raczej z tego nie korzysta.
- Ma psa, sunię o imieniu Echo:
https://pixabay.com/en/dog-young-dog-head-small-dog-cute-624269/
Właściciel: Gaja80 - howrse